BANDURÁR, bandurari, s. m. (Rar) Bandurist. – Bandură2 + suf. -ar.
BANDURÁR s. v. bandurist.
BANDURÁR, bandurari, s. m. Cel care cântă din bandură2. – Din bandură2 + suf. -ar.
bandurár (rar) s. m., pl. bandurári