Toate definitiile

NOURÉL, nourei, s. m. (Pop.) Norișor. [Pr.: no-u-] – Nour + suf. -el.

NOURÉL s. v. norişor, noruleţ, noruţ, no-uraş.

nourél, nouréi, s.m. (pop.) 1. norișor, noruleț. 2. (reg.) țânțar mic.

nourél s. m., pl. nouréi, art. nouréii