BÁNGĂT, bangăte, s. n. (Rar) Dangăt. – Bang + suf. -ăt.
BÁNGĂT s. v. dangăt, dăngănit.
BÁNGĂT, bangăte, s. n. Dangăt. – Din bang + suf. -ăt.
bángăt (rar) s. n., pl. bángăte